As usual AMUL nudges Shoaib for taking a dig at Amcha Tendlya
A blog that captures the happenings in Maharashtra and rest of the Marathi World (Bruhanmaharashtra) through the eyes of a 3M – Madhyamvargiya Marathi Manoos (Middleclass Marathi Man). Neither is it a view of the anglicized minority which has lost touch with its roots... nor does it speak for the Marathi masses who may lack the “worldview”. Just a somewhere-in-between viewpoint… but a firm viewpoint indeed!
Wednesday, September 28, 2011
Pandus don't like Pawar Striptease
Mumbai Police are unhappy with this Mid-day Cartoon that shows Sharad Pawar in 'bad light'... 3M is wondering why are the Pandus doing Vinayak Mete's job?
Friday, September 23, 2011
Thursday, September 22, 2011
मुंबईतील एकेकाळच्या टेकडय़ा
Today's Loksatta carries a lovely letter describing the existing as well as extinct hills of Mumbai.
गेल्या तीन वर्षांत मुंबईच्या नगरसेवकांनी सर्वात सोपे समाजकार्य समजून तब्बल ४५६ जुन्या नावांचे बाळसे घातले आहे. या नादात मुंबईची भौगोलिक ओळख पुसत चाललेली आहे. ‘मलबार हिल’चे मूळ नाव वाळकेश्वर असे आहे; परंतु समुद्रातून येणारे चाचे हे मलबार (केरळ) येथून येत असल्याच्या वदंतेतून ‘मलबार हिल’ झाले. याच या परिसरात ‘कंबाला हिल’ (गामडिया रोड), रॉकी हिल, दादी शेठ हिल, फॉर्जेट हिल (वसंतराव नाईक मार्ग), अल्टामाऊंट रोड (बरोडावाला मार्ग), माऊंट प्लेझंट रोड (भाऊसाहेब हिरे मार्ग) अशा टेकडय़ा आहेत. माझगाव येथील जलाशय असलेल्या डोंगराला ‘भंडारवाडा हिल’ म्हणून ओळखतात. तेथे जाणारा रस्ता पूर्वीचा माऊंट रोड (डॉ. मस्करहन्स रोड) आणि हिल रोडला पूर्वी ‘बेलव्हेडर रोड’ नंतर कोयंडे मार्ग असे नामकरण झाले. शेजारी ‘सिनॅट हिल’ आहे. डोंगरी व उमरखाडी ही जवळच्या विभागाची भौगोलिक नावे. त्यामधील ‘नवरोजी हिल’च्या गल्ल्या आजही अस्तित्वात आहेत. वांद्रे (पश्चिम) येथील माऊंट मेरी (मतमावली) रोड ही डोंगरांचीच ओळख आहे. तेथे जाणारा हिल रोड (रामदास नायक मार्ग) आणि दुसरा रस्ता ‘मार्केल माऊंट’ होय. तसेच वांद्रे (पूर्व) येथे हुसेनी टेकडी व साईबाबा टेकडी, खारचा (प.) पाली हिल प्रसिद्ध आहे. शिवडी गोलंजी हिल (सखाराम लांजेकर मार्ग), युनूस कोंडाजीची खाण, राम टेकडी, लक्ष्मण टेकडी, एकसंध दगडात कोरलेली बारदेव असलेली टेकडी या शिवडीच्या भौगोलिक खुणा होय. आरे कॉलनीमधील डेअरी हिल रोड, जोगेश्वरी येथील दत्ता टेकडी, शीव टेकडी, स्मशान टेकडी, अंधेरी (पूर्व) कोलडोंगरी (जीवन विकास मार्ग) व बामनवाडा हिल, अंधेरी (पश्मि) येथील आंबोली हिल, आंबोली पाडा हिल, बालीवाला हिल असून, उभ्या खांबाचा कॉलमनर बेसॉल्ट असलेला भूवैज्ञानिक नवलाई असलेली ‘गिल्बर्ट हिल’ आहे. साकीनाका येथे अगर हिल्स आहे. घाटकोपर काजू टेकडी (बर्वेनगर) आणि आय.आय.टी. पार्क, तसेच हिरानंदानी पार्कच्या डोक्यावर असलेला ‘खंडोबाचा डोंगर’ सैनिकी टेहळणीसाठी संरक्षित आहे. कुर्ला स्टेशनच्या पूर्वेला कुरेशीनगर, वाहतूक पोलिसांचे मुख्यालय असलेला वरळीचा डोंगर, वडाळा येथील अँटाप हिल आणि चेंबूरच्या पुढे ‘मंडाळा तुर्भे’ डोंगराच्या कुशीत लपलेल्या तेल शुद्धिकरण्याच्या टाक्या व तेलसाठे व चेंबूरचा लाल डोंगर व लिटर मलबार हिल. कान्हेरी व जोगेश्वरी येथील टेकडय़ांवरील गुंफा, त्याचप्रमाणे मालाड येथील शांताराम टेकडी, भांडुप येथील साई हिल, अशी कितीतरी ठिकाणे मुंबईमध्ये एकेकाळी डोंगर-टेकडय़ा असल्याची साक्ष देत आहेत.
ज्ञानेश्वर गावडे, फोर्ट, मुंबई.
Image Courtesy: oldphotosbombay.blogspot.com
Tuesday, September 20, 2011
Old Marathi Drama Poster
An old ad for ‘Vatchalaharan’, a Marathi drama.
This is a poster printed for show on 14th Sept. 1872. The ticket
rates will certainly amuse you. This poster is displayed with thousands of
other rare things in museum of Bharat Itihas Sanshodhak Mandal @ Sadashiv Peth
in Pune.
Information Courtesy: Parag Purandare
Saturday, September 17, 2011
Innovative message to promote sanitation
Mazgaon Mango
The Mazagon Mango of Bombay with the Papilio Bolina or Purple-eyed
Butterfly - 1813
Plate thirty-one from the first volume of James Forbes' "Oriental Memoirs", a work drawn from one hundred and fifty folio volumes that Forbes (1749-1819) filled with notes and sketches while travelling through India in the 1760s-70s. On his way from Surat to Anjengo, Forbes passed through the Konkan. At Mazagaon, Goa this keen observer of nature wrote of the mango tree: 'The Mango, so deservedly esteemed one of the greatest blessings in India, abounds in most parts of its extensive dominions...the fruit is delineated in its various stages, as is sometimes seen on the same tree, adorned by one of the most beautiful Indian butterflies.' Mazagaon at one time was reputed for its great variety of mango trees which fruited twice a year, particularly the Alphonso which Forbes mentions.
Source : British Library
Plate thirty-one from the first volume of James Forbes' "Oriental Memoirs", a work drawn from one hundred and fifty folio volumes that Forbes (1749-1819) filled with notes and sketches while travelling through India in the 1760s-70s. On his way from Surat to Anjengo, Forbes passed through the Konkan. At Mazagaon, Goa this keen observer of nature wrote of the mango tree: 'The Mango, so deservedly esteemed one of the greatest blessings in India, abounds in most parts of its extensive dominions...the fruit is delineated in its various stages, as is sometimes seen on the same tree, adorned by one of the most beautiful Indian butterflies.' Mazagaon at one time was reputed for its great variety of mango trees which fruited twice a year, particularly the Alphonso which Forbes mentions.
Source : British Library
Information Courtesy: Rare Book Society of India
Google pays tribute to Uncle Pai
On his 82nd Birthday, Google pays a tribute to late 'Uncle Pai' alias Anant Pai on his 82nd birthday... a well deserved honour indeed! Millions of Indians in their 30s like 3M are indebted to Uncle Pai for helping them discover their own culture through the legendary Amar Chitra Katha. May his soul rest in peace!
Friday, September 16, 2011
Hindi Diwas
On the occasion of 'Hindi Diwas', Chidambaram insists "Assign greater space to Hindi in official work"... but when was the last time you heard PC speak in Hindi??? Just check out letters in DNA newspaper that insist that Hindi should not be thrust down the throat of non-Hindi speaking Indian!
Portrait of Six Brahmins
Studio
portrait of Six Brahmins, or priests, in Mumbai, taken by Hurrichund Chintamon
in the 1860s. This photograph is from the Archaeological Survey of India
Collections; one of a series of ethnographical photographs commissioned by the
Government of India in the late 19th century to gather information about the
people and monuments of India. Material was submitted by both professional and
amateur photographers. Ethnographical prints were also produced by large
photographic firms and temporary studios in India to meet European demands for
souvenirs from the East and in response the rising interest in ethnography. Brahmins
are the highest of the four Hindu castes.
Source
: British Library
Info
Courtesy: Rare Book Society of India
Thursday, September 15, 2011
The Docomo Ad that irritated Raj Thackeray
Raj Thackeray has warned Ad makers/ Film makers/ Serial makers not to take 'Creative Liberty' when it comes to portraying Marathi Manoos... But 3M is even more disgusted with the stereotyping of servants as 'chor'!
Labels:
Arts,
Discrimination,
Politics,
Protest,
Thackerays
OPEN LETTER TO A DELHI BOY
Even though it is a bit below the belt, 3M loved rare combative style of this 'Madrasan'... hope some 'Delhi Boy' will give back in equally funny manner... hopefully without any vitriol!
===========================================================
Dear Delhi boy,
Your reputation has travelled far and wide, to countries outside South India as well. And believe me man, it is not a pretty situation. I understand that your stone faded, ripped jeans, your V-neck cleavage showing t-shirts that reveal to the world that you have in fact inherited your mother’s voluptuous shaved Punjabi bosom, are what you think maketh a man, but it does not. It only maketh for a man who gets a pity license to share his girlfriend’s bra. I write to you as a woman who has been brought up in a society free of any discrimination towards women so thanks to you, my living in Delhi is as safe as Hugh Hefner’s playmate of the year living in Jeddah.
You meet me at a friend’s birthday, talk to me about nightclubs and your new SUV and when I look like I’m in desperate need of a barf bag, you think I have an attitude problem. I understand this completely. But let me remind you that I am from SOUTH INDIA and not SOUTH DELHI, so no ,I am not scrawny, I am not fair, I don’t have straight hair and my topics of conversation go beyond the Fendi I saw in last month’s Vogue. I am olive-skinned, have lower –back-length lustrous cascading tresses that sometimes make me look like I fell out Jim Morrison’s tour bus. Got a problem with that? Well just suck it up coz I was born into a society where a woman can whoop your Punjabi patoutie to pulp. While your mother pretends to be very progressive but still cows down to the whims of her husband every single time, mine on the other hand was born into a matriarchal home where every single possession is in the rightful name of the girl child. Could you ever, my hunky handsome, cash throwing pig, imagine this kind of power in your society? So stop telling me that women are not treated like trash where you come from. Just shut up and admit to it. It’s just easier that way. And lest we forget that we’ve managed to curtail the number of rape cases despite not having a female Chief Minister. Amma ‘s body composition generates way too much heat for her get out of her AC room anyway, so don’t even bring that up.
And your English. Good Lord, what in the world is up with that? I don’t want you to ‘explain me’ anything. It’s like you need to go to primary school all over again. And call them your parents, not your ‘peerents’ or what your cooler, more happening brethren call them—‘mere mom-dad’. Like what are they? Conjoined twins? Are they joined at the hip? Your South India counterparts may not have your looks, but are way more mentally stimulating, a quality that eludes you obviously, but has been the single most sexy factor for us Southie chicks since the age of five. I mean once again, who can blame you? You were brought up on Gurdas Mann and the heroic deeds of Devinder Singh Bhullar and the ever so fair concepts such as elections in Phugwada while we mere ‘black-colour waale’ mortals had to make do with Bharatnatyam classes, M.S Subhalakshmi and chess. Shame no? And yes, if by a slight chance, you do find my big dancer eyes attractive enough for you to prolong our conversations and meetings and if by an even slighter chance you fall in love with me and decide to marry me, you will have to wear a mundu and you will have to lie prostrate shirtless at the Guruvayurappan temple. A small price to pay for all the genuine independence I am giving up for you. And that’s the real thing, not what you see the Delhi girls at LSR and Stephen’s doing during their fake as hell protest marches coz ultimately they’re going home to a family who’re putting together money for Bobby beta’s bail coz he just ran over his girlfriend’s ex, by mistake of course.
I understand that I come from the land of ugly. I mean obviously Hema Malini, Sri Devi and Aishwarya Rai with their natural banal looks don’t even hold a candle to Priyanka Chopra after her two nose jobs and one lip reconstruction surgery. Not a chance in hell. But when you do come to ask for my hand, remember I am part Maharashtrian and part South Indian and NO, they are not the same thing. So please tell your family, not to drop racist bombs like “Arey woh sab toh ‘Sawth’ ke hi hote hai na?” And YOU—don’t walk up to mother in an attempt to make flattering conversation and say shit like “Aunty you don’t look like a South Indian You are so fair” In return she will verbally Texas chainsaw massacre your face so badly, your dead Dadi will haunt you the very same night, telling you how fleeing Pakistan was less traumatic. So don’t. Better still just don’t speak. Just glean and flex your muscles a little and keep smiling. Just whatever you do, don’t talk.
You may not like our food, but then we don’t like you, which is worse. We may not be even that into food, but then that’s coz we have other things to do with our lives, like crack IIT or become writers, journalists, activists and do things that we are very passionate about. The South Indian woman has a voice and boy can she yell. So if you want to Sambhar ‘Chawl’ your way into my life, then you got to toe the line. Be way more aware than what your are. Remember Delhi is not a country and we are not Black. If I ever hear you utter that name of that colour, I will Kalaripayattu your tongue out of your rear. Yes , that is the secret behind our awesome sex ratio. Just so you know.
For someone who is so confident of his physical abilities you really suck at luring an intelligent woman. Don’t send me text messages that say ‘happy guru purab’, you freakshow and if you want to be cute with your ever so charming (not) Punjabi advances, then don’t send texts that say “Dil laye gayee kudi Madrraaas di”! NO. It’s just not cool man. I may have have missed on a lot in this letter, but that’s ok because you’ll forget to read it and even if you do , you’ll get your cousin Jassi from Defence Callonny to translate it for you. And this letter can’t go on forever like the Punjabi male ego.
So long my love, and here’s two steps of gidda just for you, just to show that I can be traditional and will not accidently kick your sister while doing so.Love, hugs, kisses aka ‘muah’ (only I shall ‘muah’, you please don’t do anything coz you tend to forget that these are my lips and not a piece of Tandoori Chicken from Kakke- Da- Dhabba)
YoursMadrasan
(Only I can call myself that. If you EVER call me by this name, I will shove so many coconuts down your system that your little saver pack versions will begin to sprout coir.)
Wednesday, September 14, 2011
अण्णांचे लग्न झाले असते तर?
अण्णांचे लग्न झाले असते
तर............
आज जे आंदोलन चालु आहे ते झाले नसते ...
समस्त पुरषांसारखे अण्णांनाही हे ऐकावे लागले असते.....
...कोठे निघालात?
आता हे कशाला?
एकट्याला उपोशण करायची काय गरज आहे का आता?
त्या केजरिवालच्या नादाला लागू नका
ती छोटे केस वाली कोण असते हो तुम्च्या बाजुला?
वाण्याचे बिल द्या आधी ..निघाले लोकपाल बिल मागायला...
तुम्हाला ना घरच्यान्चे काहिच नाही..निघाले लश्क्रराच्या भाकर्या भाजायला...
आणि सर्वात शेवटी...
येतान बंन्ड्यासाठी २ टोप्या आणा....
आज जे आंदोलन चालु आहे ते झाले नसते ...
समस्त पुरषांसारखे अण्णांनाही हे ऐकावे लागले असते.....
...कोठे निघालात?
आता हे कशाला?
एकट्याला उपोशण करायची काय गरज आहे का आता?
त्या केजरिवालच्या नादाला लागू नका
ती छोटे केस वाली कोण असते हो तुम्च्या बाजुला?
वाण्याचे बिल द्या आधी ..निघाले लोकपाल बिल मागायला...
तुम्हाला ना घरच्यान्चे काहिच नाही..निघाले लश्क्रराच्या भाकर्या भाजायला...
आणि सर्वात शेवटी...
येतान बंन्ड्यासाठी २ टोप्या आणा....
मुंबई तोडण्याचा पुन्हा एकदा डाव?
My article in Today's Loksatta
गेल्या १३ जुलैला सायंकाळी मुंबईत तीन साखळी स्फोट झाले आणि या महानगराच्या सुरक्षिततेचा प्रश्न पुन्हा ऐरणीवर आला. मुंबईचा कारभार चालविणे म्हणजे महाराष्ट्र सरकारची कुवत व इच्छाशक्ती यांच्या पलीकडचे आहे, असे प्रतिपादन काही इंग्रजी वृत्तपत्रांनी केले आणि आता या महानगराचे वेगळे राज्य झाले पाहिजे, असा आग्रह त्यांनी धरला आहे. मराठी संघटना व पुढारी यांनी या म्हणण्याचा जराही प्रतिकार केला नाही. हे कालांतराने मोठे घातक ठरू शकते. कारण स्वतंत्र मुंबईची सोडलेली पुडी भविष्यात मोठा आकार धारण करू शकते आणि ते मराठी माणसाच्याच मुळावर येईल.
अन्य सर्व बिगर हिंदीभाषिक प्रदेशांची वेगळी राज्ये झाली, पण मराठी व गुजराती भाषिकांना तो न्याय मिळाला नाही. म्हणून १९५५ मध्ये संयुक्त महाराष्ट्र व महागुजरातसाठी आंदोलने सुरू झाली. मग अनेक पर्यायांचा विचार झाला. त्यानंतर तत्कालीन पंतप्रधान जवाहरलाल नेहरू यांनी विदर्भाच्या काँग्रेस नेत्यांवर आपले वजन टाकून, द्वैभाषिक मुंबई राज्यात समाविष्ट होण्यास त्यांना राजी केले. अशा प्रकारे १ नोव्हेंबर १९५६ रोजी महाद्विभाषिक मुंबई राज्य अस्तित्वात आले. तथापि, संयुक्त महाराष्ट्र व महागुजरात ही आंदोलने चालू राहिली. थोडय़ाच महिन्यांनंतर देशात दुसरी सार्वत्रिक निवडणूक झाली आणि त्या वेळी या नव्या राज्यात काँग्रेसची ताकद बरीच कमी झाल्याचे दिसून आले. तोपर्यंत संयुक्त महाराष्ट्राच्या आंदोलनावेळी पोलिसांनी केलेल्या गोळीबारांमध्ये १०५ जणांना हौतात्म्य पत्करावे लागले. या आंदोलनाचा जोर ओसरत नाही हे लक्षात आल्यावर या महाद्विभाषिकांचे विभाजन करण्याचा १९५९ च्या अखेरीस केंद्र सरकारने निर्णय घेतला आणि १ मे १९६० रोजी महाराष्ट्र व गुजरात ही राज्ये प्रत्यक्षात आली.राज्यपुनर्रचनेपूर्वी मुंबईत मराठी व अमराठी साधारणपणे समसमान होते. आता अमराठींचे प्रमाण फारच जास्त झाले आहे. भारतातील अब्जाधीशांपैकी बहुतेक मुंबईतील अमराठींपैकी आहेत. ही मंडळी या महानगरातील मराठी लोकांना आर्थिकदृष्टय़ा दुय्यम दर्जाचे नागरिक समजतात. प्रत्यक्षात हे अमराठी लोक महाराष्ट्रात राजकीयदृष्टय़ा दुय्यम दर्जाचे नागरिक आहेत. देशातील अतिबडय़ा धनवंतांपैकी बहुतेक हे लोक राजकीयदृष्टय़ा दुय्यम दर्जाचे नागरिक हे स्थान किती काळ सहन करतील? मुंबईचे वेगळे राज्य करण्याच्या मागणीमागे हे मूळ आहे.
राज्यपुनर्रचनेपूर्वीची मुंबई व आताची यामध्ये भौगोलिकदृष्टय़ा मोठा फरक झाला आहे. पूर्वी मुंबई म्हणजे या महापालिकेच्या कक्षेत येणारा भूभाग होता. आता मुंबई महानगर प्रदेश म्हणजे मुंबई असे समीकरण झाले आहे. त्याचे वेगळे राज्य झाले तर ते भारतातील २९ वे होईल. लोकवस्तीने सध्याची १२ राज्ये त्याहून लहान राहतील. या नव्या मुंबई राज्याची राजभाषा मराठी न राहता ती हिंदी होईल. मराठीला दुय्यम भाषा असाही दर्जा मिळेल, अशी खात्री देता येत नाही. देशात ते ११ वे हिंदी राज्य ठरेल. उर्वरित महाराष्ट्राची राजधानी मुंबईहून हलवावी लागेल. ती नागपूरला नेली नाही तर विदर्भ वेगळा होईल, हे वेगळे सांगायला नको.
महाराष्ट्राची राजधानी मुंबईच्या बाहेर गेली की राज्य सरकारचे हजारो कर्मचारी व त्यांचे कुटुंबीय यांना हे महानगर सोडून नव्या ठिकाणी जावे लागेल. या सरकारच्या महामंडळांची म्हणजे वीज मंडळ, एसटी आदींची मुख्य कार्यालये मुंबईत आहेत, त्यांचे स्थलांतर होईल. अशा प्रकारे येथील मराठी लोकांची संख्या मोठय़ा प्रमाणावर कमी होईल. मुंबईसह या महानगर प्रदेशातील सात महापालिका, नगरपालिका आदींची कामकाजाची भाषा मराठीऐवजी हिंदी केली जाईल. १४ वर्षांपूर्वी बॉम्बे हे इंग्रजी व बम्बई हे हिंदी नाव बदलून त्या भाषांमध्ये मुंबई करण्यात आले. नव्या मुंबई राज्यात सर्व भाषांमध्ये ते बम्बई करण्यात येईल. कोणत्याही क्षेत्रात नवी नोकरी देताना मराठी माणसाला कटाक्षाने डावलले जाईल. स्थानिक लोकाधिकार पूर्णपणे संपुष्टात येईल. नव्या मुंबई राज्यात महाराष्ट्रातून नव्याने येणाऱ्यांना डोमिसाईलची अट पुरी करणे कठीण होईल. पोस्ट खात्यात नोकरीसाठी मराठीची पूर्वअट या नव्या राज्यात राहणार नाही. सर्व ठिकाणच्या मराठी पाटय़ा रद्द करून त्या हिंदीमध्ये करण्यात येतील.
मुंबई महानगर प्रदेशाचे वेगळे राज्य स्थापन झाले तर येथील मराठी माणूस राजकीयदृष्टय़ा दुय्यम दर्जाचा नागरिक बनेल, तो अधिकृतपणे भाषिक अल्पसंख्य बनेल. महाराष्ट्र, मुंबई व मराठी माणूस यांच्यावर नजीकच्या भविष्यकाळात येऊ घातलेले हे संकट असून, ती कपोलकल्पित भीती नव्हे. तिला समर्थपणे तोंड देऊन ती यशस्वीपणे परतवून लावण्यासाठी मराठी लोकांची राजकीय एकजूट व्हायला हवी. यासाठी राष्ट्रीय पातळीवर मान्यता असलेले राजकीय पक्ष काही करणार नाहीत. राज्यस्तरावरील पक्षांनीच हा विषय हाती घ्यावयास हवा. यासाठी प्रथम मुंबई महानगर प्रदेशात येणारे लोंढे रोखावयास हवेत. मुंबईत येणारे लोंढे थांबले, अशा आशयाच्या बातम्या नुकत्याच प्रसिद्ध झाल्या. खरे म्हणजे ते लोंढे मुंबईबाहेरच्या महानगर प्रदेशाकडे वळलेले आहेत. राज्यघटनेच्या १९व्या कलमानुसार भारताच्या कोणाही नागरिकाला या देशात कोठेही स्थायिक होण्याचा अधिकार असला तरी त्यावर वाजवी र्निबध घालण्याचा राज्य सरकारला अधिकार आहे, असे त्याच कलमाच्या पाचव्या परिच्छेदात म्हटले आहे. तसे अशासकीय विधेयक महाराष्ट्र विधिमंडळात आणून या प्रश्नावर मराठी लोकांनीच आक्रमक भूमिका का घेऊ नये?
भरत गोठोसकर bhargo8@gmail.com Please click here to read this article on Loksatta.com |
Thursday, September 8, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)